Mam pochodzenie wielkowiejskie. Dzieciństwo spędziłem w Markowej w powiecie łańcuckim. Gdy powstała ZAGRODA - MUZEUM WSI MARKOWA miałem dziesięć lat.

Właśnie wtedy zapytałem rodziców, co znaczy słowo “skansen”. Dowiedziałem się, że tym terminem określa się muzeum na wolnym powietrzu, którego celem jest zaprezentowanie kultury ludowej danego regionu i ekspozycja obiektów zabytkowych. Niby ta definicja pasowała mi do stworzonego przez Towarzystwo Przyjaciół Markowej muzeum..., ale nie do końca. Kojarzyłem bowiem, że pobliskie MUZEUM ZAMEK W ŁAŃCUCIE dotyczy tego, co zachowano z PRZESZŁOŚCI. Markowski skansen wtedy za bardzo kojarzył mi się jednak z TERAŹNIEJSZOŚCIĄ. Dlaczego? Wychowałem się w rodzinie wielopokoleniowej, z dziadkiem urodzonym w roku 1900 i o pięć lat młodszą od niego babcią. Wiele narzędzi, które widziałem w skansenie, spotykałem też na co dzień w naszym domu czy w naszym gospodarstwie. Dom, w którym mieszkaliśmy był domem przysłupowym: część mieszkalna posiadała zrębowe ściany, obciążone stropem belkowym; dach spoczywał na zewnętrznych, drewnianych „przysłupach”. Tak samo jak w skansenie!

Przeniesienia skansenu do internetu miałem przyjemność dokonać korzystając z uprzejmości pochodzących z Markowej profesjonalistów: etnografa Jacka Tejchmy (teksty - ówczesna wersja drukowanego przewodnika po markowskim skansenie) i historyka sztuki Michała Ruta (fotografie).